The smiling coast of Africa
Door: Monirah
Blijf op de hoogte en volg Monirah
25 Juli 2013 | Gambia, Banjul
Sinds 2005 waren Ruben en ik niet meer echt samen op vakantie geweest. Veelal met groepen (jongeren op werkvakantie). Dit jaar geen werkvakantie en geen verantwoordelijkheid over jongeren. Hoewel… een klein beetje dan; we hebben het nuttige met het aangename verenigd…
Livingstone wil graag een nieuw project in The Gambia ondersteunen. Een project van Youth for Christ. De eerste vijf dagen hebben we dan ook met Seal Sylvester, de directeur van Youth for Christ The Gambia, en zijn vrouw Rose opgetrokken. Sterker nog, we verbleven bij hen thuis. Zelden hebben we zo’n lief, zorgzaam, attent, maar tegelijkertijd enthousiast en ook een beetje lekker gek stel ontmoet! We hebben genoten van hen en hun gastvrijheid. Elke dag leerden we elkaar en elkaars organisaties (Youth for Christ The Gambia en Livingstone) beter kennen en maakten zowel Seal als ik veel aantekeningen.
In Gambia is ongeveer de helft van de populatie 18 jaar of jonger. Ongeveer 5% is Christen en circa 90% Moslim. Echter leven de twee religies goed en gemixt samen. Zo ook op de Youth for Christ Nursery School waar zowel islamitische als christelijke kinderen les krijgen. De school werd een paar jaar geleden door Youth for Christ opgericht voor straatkinderen, omdat er geen goed onderwijs in de buurt was. Inmiddels komen ouders zelf naar de school om hun kind aan te melden.
Verder kunnen jongeren een life-skill-programma volgen bij Youth for Christ, is er elke week (evangelisatie)club, zijn er sportactiviteiten op het strand, etc. Enerzijds om de jeugd iets te bieden, anderzijds ook om toegang te hebben tot de moslimgemeenschap. Ook nam Seal ons mee naar Faraba, circa 40 minuten van Serekunda. Hier wordt een grote universiteit gebouwd en daar zal over een paar jaar veel jeugd van Gambia samenkomen. Een goede gelegenheid om ook daar dergelijke programma’s aan te gaan bieden.
Verder ontmoetten we een aantal leden van het bestuur (die voornamelijk de jeugd willen bieden wat ze zelf vroeger hebben gemist), waren we bij de uitreiking van de rapporten van de kinderen van de nursery school vlak voor hun vakantie en zagen en spraken we een paar ouders, zaten we ruim 3 uur in de kerk, waar Seal ook pastor is, kwamen we terug in een overvol huis (uit de kerk was er condoleance aan huis – voor Rose die haar stiefvader de week ervoor had begraven), hadden we een heerlijk zondagmiddagje op het strand, bezochten we een geweldig (echt!) Praise concert met z’n vieren en viel diverse keren de stroom uit.
Ook maakten we kennis met Benachin (rijst met lekkere kruiden), Tapalapa (lekker brood en Baobabjuice (veeeeel beter dan in Tanzania), aten we Bushpig en super lekkere mango’s. Zagen we overal matjes uitgerold worden voor gebed, stonden we een paar keer voor gesloten winkeltjes wegens Ramadan en hebben we nog nooit zoveel ezels gezien…
Afgelopen maandagochtend vertrokken we met het openbaar vervoer (een lekker vol en oh zo gammel busje) naar het oosten. Onze bushtaxi stopte ergens in iets wat niet eens een dorpje genoemd kan worden. Een ezel met kar zou het vervolgvervoer worden, ware het niet dat we er niet zo’n prettig idee bij hadden en we na een kwartiertje de lokale jongens bedankten om vervolgens met onze rugzakken een uur in the middle of nowhere te lopen. Geen enkele auto haalde ons in en het was enorm warm met die tassen op rug en buik. Wat ik persoonlijk nog het zwaarst vond, was niet te weten waar je aankomt en of daar überhaupt nog een slaapplaats is, zoals de Lonely Planet aangeeft… We hadden mazzel en konden inderdaad overnachten in Tendaba Camp op een oud vervallen terrein, maar met prachtig uitzicht over de Gambia Rivier. Dinsdagochtend vroeg maakten we daar een boottocht door kreken en mangrovenbossen. Super gaaf!
Daarna trokken we door, nog verder naar het oosten naar Jan Jang Bureh. Hier zijn we op het slaveneiland uit de tijd van Kunta Kinteh, ontmoetten we Lamin beter bekend als the Silverman, omarmden we de Freedom Tree (na de afschaffing werd het eiland juist een vrijplaats voor slaven) en dronken we weer heerlijke fruitcocktails. Tot slot zagen we de indrukwekkende Stone Circles van Wasu (moet je maar eens op googlen).
Morgen trekken we terug naar het westen om een visum voor Senegal te regelen. Dan willen we naar Dakar en misschien zelfs een stukje de woestijn in. Wie weet wat we allemaal nog te zien krijgen.
Super gaaf om in ieder geval het land van Sylvester en Rose, waar Youth for Christ te midden van alle islamitische broeders en zusters prachtig werk doet, een beetje ontdekt te hebben. De cultuur en natuur; mooi (beeld)materiaal om de Livingstone-groepen naar Faraba straks goed voor te kunnen lichten!
Een warme groet uit The Gambia!
Ruben en Monirah
ps. foto's volgen later deze week misschien op Facebook
Livingstone wil graag een nieuw project in The Gambia ondersteunen. Een project van Youth for Christ. De eerste vijf dagen hebben we dan ook met Seal Sylvester, de directeur van Youth for Christ The Gambia, en zijn vrouw Rose opgetrokken. Sterker nog, we verbleven bij hen thuis. Zelden hebben we zo’n lief, zorgzaam, attent, maar tegelijkertijd enthousiast en ook een beetje lekker gek stel ontmoet! We hebben genoten van hen en hun gastvrijheid. Elke dag leerden we elkaar en elkaars organisaties (Youth for Christ The Gambia en Livingstone) beter kennen en maakten zowel Seal als ik veel aantekeningen.
In Gambia is ongeveer de helft van de populatie 18 jaar of jonger. Ongeveer 5% is Christen en circa 90% Moslim. Echter leven de twee religies goed en gemixt samen. Zo ook op de Youth for Christ Nursery School waar zowel islamitische als christelijke kinderen les krijgen. De school werd een paar jaar geleden door Youth for Christ opgericht voor straatkinderen, omdat er geen goed onderwijs in de buurt was. Inmiddels komen ouders zelf naar de school om hun kind aan te melden.
Verder kunnen jongeren een life-skill-programma volgen bij Youth for Christ, is er elke week (evangelisatie)club, zijn er sportactiviteiten op het strand, etc. Enerzijds om de jeugd iets te bieden, anderzijds ook om toegang te hebben tot de moslimgemeenschap. Ook nam Seal ons mee naar Faraba, circa 40 minuten van Serekunda. Hier wordt een grote universiteit gebouwd en daar zal over een paar jaar veel jeugd van Gambia samenkomen. Een goede gelegenheid om ook daar dergelijke programma’s aan te gaan bieden.
Verder ontmoetten we een aantal leden van het bestuur (die voornamelijk de jeugd willen bieden wat ze zelf vroeger hebben gemist), waren we bij de uitreiking van de rapporten van de kinderen van de nursery school vlak voor hun vakantie en zagen en spraken we een paar ouders, zaten we ruim 3 uur in de kerk, waar Seal ook pastor is, kwamen we terug in een overvol huis (uit de kerk was er condoleance aan huis – voor Rose die haar stiefvader de week ervoor had begraven), hadden we een heerlijk zondagmiddagje op het strand, bezochten we een geweldig (echt!) Praise concert met z’n vieren en viel diverse keren de stroom uit.
Ook maakten we kennis met Benachin (rijst met lekkere kruiden), Tapalapa (lekker brood en Baobabjuice (veeeeel beter dan in Tanzania), aten we Bushpig en super lekkere mango’s. Zagen we overal matjes uitgerold worden voor gebed, stonden we een paar keer voor gesloten winkeltjes wegens Ramadan en hebben we nog nooit zoveel ezels gezien…
Afgelopen maandagochtend vertrokken we met het openbaar vervoer (een lekker vol en oh zo gammel busje) naar het oosten. Onze bushtaxi stopte ergens in iets wat niet eens een dorpje genoemd kan worden. Een ezel met kar zou het vervolgvervoer worden, ware het niet dat we er niet zo’n prettig idee bij hadden en we na een kwartiertje de lokale jongens bedankten om vervolgens met onze rugzakken een uur in the middle of nowhere te lopen. Geen enkele auto haalde ons in en het was enorm warm met die tassen op rug en buik. Wat ik persoonlijk nog het zwaarst vond, was niet te weten waar je aankomt en of daar überhaupt nog een slaapplaats is, zoals de Lonely Planet aangeeft… We hadden mazzel en konden inderdaad overnachten in Tendaba Camp op een oud vervallen terrein, maar met prachtig uitzicht over de Gambia Rivier. Dinsdagochtend vroeg maakten we daar een boottocht door kreken en mangrovenbossen. Super gaaf!
Daarna trokken we door, nog verder naar het oosten naar Jan Jang Bureh. Hier zijn we op het slaveneiland uit de tijd van Kunta Kinteh, ontmoetten we Lamin beter bekend als the Silverman, omarmden we de Freedom Tree (na de afschaffing werd het eiland juist een vrijplaats voor slaven) en dronken we weer heerlijke fruitcocktails. Tot slot zagen we de indrukwekkende Stone Circles van Wasu (moet je maar eens op googlen).
Morgen trekken we terug naar het westen om een visum voor Senegal te regelen. Dan willen we naar Dakar en misschien zelfs een stukje de woestijn in. Wie weet wat we allemaal nog te zien krijgen.
Super gaaf om in ieder geval het land van Sylvester en Rose, waar Youth for Christ te midden van alle islamitische broeders en zusters prachtig werk doet, een beetje ontdekt te hebben. De cultuur en natuur; mooi (beeld)materiaal om de Livingstone-groepen naar Faraba straks goed voor te kunnen lichten!
Een warme groet uit The Gambia!
Ruben en Monirah
ps. foto's volgen later deze week misschien op Facebook
-
25 Juli 2013 - 10:39
Danielle Van Dorp:
Hoi Monirah (en Ruben, maar die ken ik niet haha),
Wat leuk - ineens een mailtje dat jullie weer op pad zijn!
Ik ga jullie weer volgen, hoor!
Groetjes, Daniëlle van Dorp -
25 Juli 2013 - 11:50
Marijke:
Wauw Ruben en Monirah!
Wat een gave ervaringen weer! :)
ENJOY! :D
-
25 Juli 2013 - 13:29
Dorien:
Hallo lieverds, leuk om weer een reisverhaal van jullie te lezen. Stoer dat jullie zomaar vertrekken en kijken wat het je brengt. Wij genieten hier ook van Afrikaanse temperaturen..niet verkeerd ...Weer een ander land om door jullie te ontdekken en hopelijk zien jullie weer veel mooie dingen onderweg. Geniet van alles om jullie heen en natuurlijk van elkaar ....dikke knuffels van ons... -
25 Juli 2013 - 18:31
Mzungu Daaf:
Heej klinkt allemaal goed!!!!
Maar met zelden vergeet je dus niet Uncle Willy and Sarah????? :-P Leuker dan jun kan haast niet hooguit evenaren!!! haha
Naja ben heel benieuwd naar de picsss en Stone Circles van Wasu gegoogeled maar of dat nou zo bijzonder is :-P (heb niet gelezen wat het is hor maar afbeeldingen zeggen genoeg haha)
Adiosss Xx -
25 Juli 2013 - 19:05
Mama Tea:
Lieve Mo en Ruben,
weer veel belevenissen in Gambia! Fijn dat jullie lieve mensen ontmoet hebben en een nieuwe bron aangetroffen om weer mee aan de slag te gaan in een ander jaar!
Wat een gesjouw door de hitte, had je nu je c4 maar bij je .....
Doe voorzichtig en grauwtje de ezel die wiebelt met zijn staartje oh wat is ie blij ( aldus het kinderliedje ) iiaa . Maar de ezel in Nederland staat dan ook in de wei, vandaar.
Heel veel succes met jullie verdere reis,
Kus van Kees en mama. -
25 Juli 2013 - 20:09
Jany De Bruijn:
Heel aardig ,dat om de ervaring van deze reis, met vrienden te delen.
Lees het schrijven over ,als de temperatuur koeler is.
Vanmiddag met de waterbus Henk langs de grachten in Dordrecht gewandeld,
in de grote kerk bekeken.. Bijzonder om weer oude vertrouwde gezichten te zien.
Uniek we komen soms zoveel contrasten tegen.
dat we even onze gedachten moeten staan ,en er niet te bij stil staan.
Heb het goed ,wie je ontmoet .,en geniet er intens van.
Llieve
Hartelijke Groeten
van Jany Heb een fijn weekend . -
25 Juli 2013 - 23:35
Cora:
nou wat een reis weer, kun je eigenlijk wel? Alleen vakantie zonder een beetje werken???? Geniet maar lekker samen, is ook belangrijk om goed opgeladen te zijn voor alles wat gaat komen. Groeten Cora -
26 Juli 2013 - 08:36
Steffen:
Nou Monirah / Ruben,
Op naar de Gambia dus in 2014. Mogen er maar twee teams komend jaar? Beetje weinig hoor ... als ik je enthousiasme zo lees. Alleen dat 'de' bij 'de Gambia' moet ik aan wennen. Dat klinkt niet.
Enjoy daar en we zien elkaar weer in augustus.
-
26 Juli 2013 - 08:38
Steffen Barentsen:
Nou Monirah / Ruben,
Op naar de Gambia dus in 2014. Mogen er maar twee teams komend jaar? Beetje weinig hoor ... als ik je enthousiasme zo lees. Alleen dat 'de' bij 'de Gambia' moet ik aan wennen. Dat klinkt niet.
Enjoy daar en we zien elkaar weer in augustus.
-
26 Juli 2013 - 09:11
Wendy:
Hoi Ruben en Monirah,
Jullie zijn goed sociaal en avontuurlijk bezig geweest in 'THE Gambia' (ff Steffen pesten ;-)). Gelukkig is jullie wandeltochtje beloond met een bed en een prachtig uitzicht. Haha..
Veeeeel plezier verder en ENJOY van jullie samenzijn en van al het moois daar!
Kussies Wendy en kleine Mo -
27 Juli 2013 - 10:33
Jany:
Dag Monirah en Ruben
Nog eens het bericht over gelezen ,ben heel dankbaar dat geloof ons kracht wil geven.
En de aanwezigheid van de Hogerhand te aanvaarden ,in onze achtertuin.
Wat een gave dat jullie dit mogen meemaken
Heb en fijn weekend ,en geniet met wiei in liefde je omringen.
Hartelijke Groeten van Jany uit warm Moordrecht -
28 Juli 2013 - 10:38
Janne:
Hier hoef ik niets meer aan toe te voegen :-) Lieve groeten uit Denemarken -
28 Juli 2013 - 11:28
Marry:
Geliefden,
Wat heerlijk om mee te lezen en mee te genieten met jullie avonturen. Jullie zijn echte wereldburgers, geniet verder van alles wat je tegenkomt, we zien vast de foto's nog wel een keer. Lieve groetjes uit Nederland, waar we tropische temperaturen en tropische buien hebben. ;-) Erik en Marry -
28 Juli 2013 - 11:43
Martien, Suzan En De Meiden:
Wat een mooi verhaal van jullie belevenissen. Samen op pad en samen sterk. Geniet van elkaar, de mensen die je ontmoet en het land wat je doorkruist.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
